Als verbale en non-verbale (visuele) informatie gelijktijdig wordt aangeboden, wordt het dubbel opgeslagen in ons lange termijn geheugen. Dual Coding noemen we dat. Maar hoe werkt het?
De Canadese professor Allan Paivio, die onderzoek deed naar het (werk)geheugen, ontdekte dat verbale en non-verbale (visuele) prikkels op twee gescheiden informatiekanalen ons werkgeheugen voeden.
Het verschil in informatieverwerking tussen de twee kanalen is groot. Bij het verbale kanaal (gesproken en geschreven woord) wordt informatie na elkaar verwerkt. Bij het visuele kanaal worden details, onderlinge relaties en het grote geheel gelijktijdig waargenomen.
Ons brein verbindt de punten als je beide kanalen gelijktijdig gebruikt, en creëert zo een netwerk van verbale en visuele associatieve verbindingen.
Zo kun je aan een beeld van een boom denken en deze beschrijven, of over een boom lezen en er een beeld van vormen.
Voordelen van informatie presenteren of vastleggen in verbale én visuele vorm zijn:
- Verbetert herkennen & terughalen van informatie
- Maakt het gemakkelijker te onthouden
- Ondersteund het leren
De inhoud van het werkgeheugen overbrengen naar het lange termijn geheugen noemen we coderen (Coding).
Wanneer visuele en verbale informatie sterk met elkaar verbonden zijn spreken we over dubbele codering (Dual Coding).